Το ιρλανδικό τραγούδι "Carrickfergus", όπως στο "Wish I Was In ...", είναι ένας από τους πιο γνωστούς θρήνους για την "πατρίδα". Ποιος δεν έχει ακούσει αυτή την καρδιά-ανατριχιαστική μνήμη του σπιτιού από έναν άνδρα που γερνάει στην εξορία, λαχτάρα για τις ημέρες μετανάστευσης του να τελειώσει, απλώς να είναι και πάλι στο Carrickfergus, County Antrim . Λοιπόν, θα το έκανε; Παρά το γεγονός ότι ο Carrickfergus σήμερα δεν είναι πόλη που προκαλεί πολλή νοσταλγία, παρά το περίφημο κάστρο.
Το "Carrickfergus" είναι ένα από αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια δημοφιλή στην « ιρλανδική διασπορά », τραγουδώντας τους επαίνους της χώρας που αποχώρησαν (ή ακόμα και οι πρόγονοί τους), και λυπώντας την φαινομενικά ανυπέρβλητη απόσταση εκεί (και τους αγαπημένους, την οικογένεια των φίλων, μια δίκαιη κοπέλα επίσης). Είναι ακόμα, και θα είναι πάντα, πολύ δημοφιλής με τους Ιρλανδούς-Αμερικανούς που περνούν από ολόκληρα κουτιά ιστών που κλαίγουν μαζί. Αν και ίσως πετάτε στην Ιρλανδία αυτές τις μέρες για την τιμή μιας αξιοπρεπούς νύχτας στη Νέα Υόρκη.
Παρεμπιπτόντως, το "Carrickfergus" είναι ένα από τα τραγούδια στο genre "Pity the Poor Emigrant" που, ενώ ονομάζει μια πόλη της Ιρλανδίας, δεν δίνει καμία ένδειξη για το πού ο τραγουδιστής πραγματικά πεύει μακριά. Έτσι μπορεί να τραγουδήσει με πλήρη πεποίθηση στη Μελβούρνη, το Μόντρεαλ, το Μανχάταν ή το Μάντσεστερ. Ένα τραγούδι για να τους συνδέσει όλα, έτσι να πω.
"Carrickfergus" - τα στίχοι
Μακάρι να ήμουν στο Carrickfergus,
Μόνο για διανυκτερεύσεις στο Ballygrant
Θα κολυμπήκα στον βαθύτερο ωκεανό,
Για την αγάπη μου να βρω
Αλλά η θάλασσα είναι μεγάλη και δεν μπορώ να περάσω
Και ούτε έχω τα φτερά να πετάξουν
Θα ήθελα να συναντήσω έναν όμορφο βαρκάρη
Για να μεταφερθώ πάνω μου, στην αγάπη μου και να πεθάνω.
Οι παιδικές μέρες μου φέρνουν πίσω θλιβερές αντανακλάσεις
Από χαρά που πέρασα πολύ καιρό πριν,
Οι φίλοι της παιδικής μου ηλικίας και οι δικές μου σχέσεις
Έχουν όλα περάσει τώρα σαν να λιώνει το χιόνι.
Αλλά θα περάσω τις μέρες μου στην ατελείωτη περιαγωγή,
Το μαλακό είναι το γρασίδι, το κρεβάτι μου είναι ελεύθερο.
Ah, να επιστρέψω τώρα στο Carrickfergus,
Στον μακρύ δρόμο προς τη θάλασσα.
Αλλά στο Kilkenny, αναφέρεται,
Στις μαρμάρινες πέτρες υπάρχουν μαύρες σαν μελάνι
Με χρυσό και ασήμι θα τη στήριζα,
Αλλά δεν θα τραγουδήσω πια "μέχρι να πάρω ένα ποτό.
Γιατί είμαι μεθυσμένος σήμερα, και είμαι σπάνια νηφάλιος,
Ένας όμορφος δρομέας από την πόλη στην πόλη,
Αχ, αλλά τώρα είναι άρρωστος, οι μέρες μου είναι αριθμημένες,
Ελάτε όλοι εσείς νεαροί και με βάλτε κάτω.
"Carrickfergus" ... Ποια είναι η ιστορία;
Προφανώς, το "Carrickfergus" είναι ένα ιρλανδικό λαϊκό τραγούδι που ονομάστηκε μετά από την πόλη του Carrickfergus - αν και το Kilkenny είναι επίσης το όνομα που ονομάζεται, και τελικά η πραγματική θέση στην Ιρλανδία δεν φαίνεται να έχει απολύτως καμία συνέπεια. Η ιστορία είναι απλή - ο άνθρωπος κάθεται κάπου (πιθανότατα κλαίει στο ποτό του), θρηνώντας το γεγονός ότι είναι μακριά από το σπίτι, επιθυμεί να επιστρέψει για άλλη μια φορά. Αλλά είναι παλιά και είναι πιθανό ότι θα πεθάνει στην εξορία. Δυστυχώς, φυσικά. Τέλος της ιστορίας.
Προσθέστε μερικές άνθηση και έχετε το τυπικό μεταναστευτικό τραγούδι ... δημοφιλές με τα πλήθη.
Ποιος έγραψε το "Carrickfergus";
Απολύτως καμία ιδέα ... Είπα ότι το "Carrickfergus" μπορεί να ανιχνευθεί σε ένα παλιό τραγούδι της ιρλανδικής γλώσσας " Do bhí bean uasal " (κυριολεκτικά «Υπήρξε ευγενής»), ίσως γραμμένο από τον Cathal Buí Mac Giolla Ghunna (πεθαμένος το 1745) . Αυτό το τραγούδι εκτυπώθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στο Κορκ, αλλά οι στίχοι δεν ασχολήθηκαν με μια λαχτάρα για το σπίτι, αλλά με έναν συλληφθέντα σύζυγο, κατά τρόπο οδυνηρό.
Συγκρίνετε αυτό με τους στίχους παραπάνω ... nope, δεν έχει νόημα.
Έχω επίσης υποδείξει ότι το "Carrickfergus" είναι ένα αμάλγαμα τουλάχιστον δύο ξεχωριστών τραγουδιών, εξηγώντας την έλλειψη μιας συνεπούς αφηγηματικής και την ξαφνική (παράλογη) αναφορά του Kilkenny, αν δεν υπήρχε ποτέ κάτι τέτοιο. Το βιβλίο του George Petrie "Η Αρχαία Μουσική της Ιρλανδίας" (1855) για παράδειγμα ανέφερε ένα τραγούδι "The Young Lady", οι στίχοι του οποίου βρίσκονται εν μέρει στο "Carrickfergus".
Η σύγχρονη έκδοση θα μπορούσε να οφείλει την ύπαρξή της στον ηθοποιό Peter O'Toole, η ιστορία πηγαίνει που τον τραγούδησε στον Dominic Behan, ο οποίος έγραψε τις λέξεις, improvising λίγο και έκανε μια ηχογράφηση στη δεκαετία του 1960. Γνωρίζοντας τι αδύνατο να κρατήσει την πραγματικότητα γενικά O'Toole είχε κατά καιρούς, θα μπορούσε να ήταν μερικά τραγούδια αποσταγμένο σε ένα ζεστό παρασκευή που τραγούδησε.
Όποια και αν είναι η ιστορία ...
Το "Carrickfergus" έχει καταγραφεί από μια κολεκτίκπια από ερμηνευτές όπως Joan Baez, Bryan Ferry, Dominic Behan, Εκκλησία Charlotte, The Clancy Brothers, De Dannan, Οι Dubliners, Katherine Jenkins (ναι, ο κλασσικός τραγουδιστής, Keating, ο Brian Kennedy, η Loreena McKennitt, ο Van Morrison και ο Bryn Terfel. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την καλή επίδραση στο επεισόδιο "Blind Beggar" του σπερματικού δράματος του εγκλήματος του BBC "Waking the Dead". Ακόμα και η γερμανική μπάντα Scooter περιελάμβανε μια ηλιακή φωνητική έκδοση στο τραγούδι τους "Where the Beats". Και, φυσικά, ο Loudon Wainwright III το τραγουδούσε πάνω από τις πιστώσεις κλεισίματος της "αυτοκρατορίας Boardwalk".