Τι συμβαίνει όταν ο πιλότος της αεροπορικής σας εταιρείας πεθαίνει

Είστε ακόμα ασφαλείς

Βρίσκεστε σε μια αεροπορική εταιρεία που πηγαίνει από το σημείο Α στο σημείο Β και το χειρότερο έχει συμβεί - δυστυχώς, ένας από τους πιλότους της πτήσης σας πεθαίνει, όπως συνέβη σε μια πτήση American Airlines από το Φοίνιξ στη Βοστώνη. Τι συμβαίνει μετά? Σε κάθε περίπτωση, δηλώνεται έκτακτη ανάγκη και ο υπολειπόμενος πιλότος αναλαμβάνει τις πτήσεις της πτήσης.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι τόσο ο κυβερνήτης όσο και ο πρώτος αξιωματικός είναι πλήρως εξειδικευμένοι και εκπαιδευμένοι για να πετάξουν μόνο αεροσκάφος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Ο κυβερνήτης έχει βαθμό, αλλά και οι δύο πιλότοι μοιράζονται εξίσου στα καθήκοντα πτήσης τους, συμπεριλαμβανομένων των απογειώσεων και των προσγειώσεων.

Αλλά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης που καταστρέφει τον πιλότο, ο υπολοιπόμενος πιλότος πιθανώς θα ήθελε κάποιον στο σωστό κάθισμα να βοηθήσει με πράγματα όπως λίστες ελέγχου, να καθορίσει τα καθήκοντα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια κάθε πτήσης. Ο αερομεταφορέας θα κάνει μια ανακοίνωση με την ερώτηση εάν υπάρχει πιλότος επί του σκάφους.

Είναι πιθανό ένας εμπορικός πιλότος να πετάει ως επιβάτης και να πάει στο θάλαμο διακυβέρνησης για να βοηθήσει τον υπόλοιπο πιλότο να υπηρετεί. Αν δεν υπάρχει διαθέσιμος εμπορικός πιλότος, τότε θα υπάρχει κλήση για όσους έχουν πιλοτικό πιστοποιητικό. Εάν αυτό δεν είναι μια επιλογή, τότε ένας υπάλληλος πτήσης θα καθόταν στο σωστό κάθισμα, αφού του δόθηκε κάποια εκπαίδευση για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης.

Το εναπομείναν προσωπικό πληρώματος πτήσης μπορεί να προετοιμαστεί για επείγουσα προσγείωση, ανάλογα με το πόσο μακριά είναι το αεροσκάφος από τον τελικό του προορισμό.

Οι κανονισμοί της Ομοσπονδιακής Διοίκησης Αεροπορίας (FAA) τροποποιήθηκαν στις 15 Ιανουαρίου 2002, γεγονός που θα επέτρεπε σε έναν αεροσυνοδότη να εισέλθει στο θάλαμο διακυβέρνησης εάν ένας από τους πιλότους καταστεί ανίκανος. Οι επιχειρησιακές απαιτήσεις που περιγράφονται στο § 121.313 τροποποιήθηκαν επίσης στις 15 Ιανουαρίου 2002, ώστε να απαιτείται από κάθε αεροπορική εταιρεία να καθορίζει μεθόδους που θα επιτρέπουν σε έναν αεροσυνοδότη να εισέλθει στο θάλαμο διακυβέρνησης σε περίπτωση που ένας πιλότος γίνει ανίκανος.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συνέβη αυτό. Το 2009, ο κυβερνήτης που πετούσε μια πτήση Boeing 777 Continental Airlines από το Newark, New Jersey, στις Βρυξέλλες, Βέλγιο, πέθανε από καρδιακή προσβολή στο θάλαμο διακυβέρνησης και οι συν-πιλότοι ανέλαβαν την πτήση αφού ένας γιατρός επί του σκάφους αδυνατούσε να αναβιώσει τον καπετάνιο . Η πτήση συνεχίστηκε και προσγειώθηκε χωρίς περιστατικό στις Βρυξέλλες, με τους επιβάτες να μην είναι σοφοί μέχρι να φύγουν από το αεροπλάνο.

Πίσω το 2007, μια άλλη πτήση της Continental Airlines από το Χιούστον στο Πουέρτο Βαγιάρτα του Μεξικού έκανε έκτακτη προσγείωση στο McAllen του Τέξας, αφού ο καπετάνιος πέθανε στους ελέγχους. Το 2012, ο κυβερνήτης ενός αερομεταφορέα της Τσεχικής Δημοκρατίας, CSA Czech Airlines, πέθανε κατά τη διάρκεια πτήσης σε αεροσκάφος ATR από τη Βαρσοβία, την Πολωνία, στην Πράγα, όπου προσγειώθηκε με ασφάλεια.

Και το 2013, μια αεροπορική πτήση United Airlines Boeing 737 που πετούσε από το Χιούστον προς το Σιάτλ μεταφέρθηκε στο Boise του Αϊντάχο, αφού ο καπετάνιος είχε καρδιακό επεισόδιο στο πιλοτήριο. Οι γιατροί στο πλοίο προσπάθησαν να τον σώσουν, αλλά πέθανε αργότερα σε ένα τοπικό νοσοκομείο.

Μετά τη συντριβή μιας πτήσης Colgan Air εκτός του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, το 2009, η FAA απαίτησε από τους πιλότους να διαθέτουν πιστοποιητικό πολυκινητήριων πιλότων αερομεταφορών (ATP) και τουλάχιστον 1.500 ώρες πτήσεων.

Ο οργανισμός απαιτεί επίσης από τους πιλότους να έχουν τουλάχιστον 1.000 ως πρώτο αξιωματικό της αεροπορικής εταιρείας πριν από την πτήση ως καπετάνιος.

Τελικά, οι πιλότοι εμπορικών αερομεταφορέων των ΗΠΑ - είτε είναι καπετάνιοι είτε πρώτοι αξιωματικοί - έχουν χρόνια κατάρτισης και χιλιάδες ώρες εμπειρίας, έτσι στις σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος πεθαίνει στο θάλαμο διακυβέρνησης, είναι πλήρως εξειδικευμένος για να πετάξει στο αεροπλάνο με ασφάλεια και χωρίς συμβάν, έτσι ώστε οι επιβάτες να αισθάνονται ασφαλείς όταν πετούν.